Στο μεσοπόλεμο, ήταν το μεγαλύτερο εργοστάσιο του είδους του στα Βαλκάνια και σήμερα, εβδομήντα δύο χρόνια αργότερα, έχει ερημώσει. Ο λόγος για το παλιό ελαιοτριβείο – πυρηνελαιουργείο και σαπωνοποιείο της Καρδαμύλης, που λειτούργησε από το 1925 έως και το 1958. Πλέον, το κτήριο έχει γκρεμιστεί και τα μηχανήματά του φέρουν σημάδια από τη φθορά του χρόνου. Από εκεί που η περιοχή έσφυζε από ζωή, τώρα μόνο η μισογερμένη καμινάδα του μαρτυρά πως πρόκειται για βιομηχανική εγκατάσταση. Ο καθημερινός ιδρώτας των εργαζόμενων έχει πια στεγνώσει, οι οσμές από τα επεξεργαζόμενα προϊόντα εξατμίστηκαν. Μεσολάβησε κι η πυρκαγιά που ξέσπασε το ’56, από το τσιγάρο που πήγε να ανάψει ένας απρόσεκτος βοσκός, ο οποίος μετέφερε πυρήνα, δε συνεχίστηκε κι η συνεργασία των ιδιοκτητών, και το κτήριο ρήμαξε…
Πάντως, όπως μας είπαν τόσο ο κ. Σκαρέας όσο και ο αντιδήμαρχος Λεύκτρου Γ. Γιαννακέας, έχει χαρακτηριστεί από το υπουργείο Πολιτισμού ως διατηρητέο βιομηχανικό κτίσμα.
Το ταξίδι στο χρόνο ανέλαβε ο κυρ- Βασίλης Σκαρέας, ο οποίος εργάστηκε στο εργοστάσιο ως θερμαστής, στα τελευταία χρόνια λειτουργίας του, κι είναι ένας από τους λίγους εν ζωή κατοίκους της Καρδαμύλης που είχαν περάσει κάποια από τα χρόνια της ζωής τους απασχολούμενοι με τη μεταποίηση των προϊόντων.
